De mist rolt Roncesvalles weer binnen
De dag begon lekker zonnig, na t schoonmaken dronken we koffie in de zon op t terras van Casa Sabina. Daarna wandelde ik een stukje t bos in, plukte bloemen en liep lekker op mijn Teva’s heen en terug door t beekje. De gewone rituelen, de eerste dagen moet je er weer inkomen, maar nu is t weer vanzelfsprekend. Nieuw voor mij is t aantal Amerikanen dat hier een rondleiding krijgt. Ze komen met een bus, hebben een goed engels sprekende spaanse gids mee, lopen wat rond tussen de pelgrims, zich vergapend aan de middeleeuwse schoonheid van deze plek, lunchen bij Sabine en stappen weer in om naar t volgende highlight te gaan. Twee keer werd me al gevraagd om ze wat over ons werk te vertellen. We zijn natuurlijk heel herkenbaar met ons rode Hospitalero/a jasje, sleutelbos en naambordje. De eerste keer in Sabina zelf, waar we ook zaten te lunchen. De tweede keer toen ik niets vermoedend t bos uitkwam en op Camino tegen ze opliep. Vanmiddag ging ik naar boven om wat van de enorme voorraad paprika’s in onze ijskast te grillen. Toen ik weer naar beneden kwam was t een witgrijze deken buiten. De Pirineos, t blijft een fascinerend gebied...
Reacties
Reacties
Het is altijd zo leuk om je verhaal te lezen, dank!!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}