De terugreis weer overleefd: gisterochtend kwam ik om 6 uur aan in Benidorm. Naast mij zat een stevige Spaanse die constant zat te zuchten, en mij bij de stop om 2 uur vertelde dat ze dit nooit meer deed.. Ze ging haar moeder in Benidorm bezoeken. Thuis als eerste Wifi opgehaald die gretig haar mandje inliep omdat ze doorheeft dat ze dan naar huis gaat, en vannacht tevreden tegen me aanlag. Thea en ik gingen samen met de taxi naar Pamplona, waar we nog wat fijne momentjes samen hadden: bier op t terrasje van Bar Peregrino en wijn op t terrasje tegenover t prachtige stadhuis. Wat een heerlijke stad toch, die al aan t rood/wit kleuren is: San Fermin komt eraan. Een tevreden gevoel weer over die 2 weken daar, zoveel indrukken, zoveel verhalen maar ook zoveel vragen over hoe mensen functioneren. Steeds meer realiseer ik me hoe de Camino, en zeker dit werk, mijn leven en denken beïnvloeden en dus ook veranderd hebben .. Eerst was t om de plotselinge dood van Wouter te verwerken maar langzamerhand werd t veel meer. Die uitwisseling van culturen en talen heeft me zoveel gebracht en geleerd . Ook de vraag waarom ik ooit op de HBS kwam op t Lyceum in Bussum terwijl ik niets had met exacte vakken . Maar t waarom, en “had ik maar” heeft geen zin, t leven IS een camino.. Zou uren kunnen schrijven over wat ik daar in de herberg weer zag en hoorde: bijv. dat er zoveel Koreanen zijn omdat ze hun reis door de regering van Zuid-Korea betaald krijgen, om t dan op hun CV te zetten, en dat ik de laatste avond bijt Colegiata voor elkaar kreeg dat een groepje franse priesters bij t altaar van St Jacob een franse mis mocht opdragen , Bibiano , de Prior van Roncesvalles bracht “brood, water en kaarsen” en deed t licht aan.. Had een droge mond van t vertalen, en ik ben niet eens katholiek… Een verdiend rustig weekendje en nu lekker kopje thee maken en naar OVT luisteren op mijn IPhone