De grootste uitdaging hier blijft t communiceren met de Spaanse wereld. Vrijdagavond bijv. kwamen er 2 bussen uit Pamplona naar boven, meer dan 70 mensen, bijna allemaal Spanjaarden, die zo snel mogelijk naar hun bed willen, ongeduldig, en dan moeten ze ook nog in hun eigen land aanwijzingen krijgen van een buitenlandse.. En gisteren, toen we 's avonds rond 9 uur allemaal ontspannen rondom de receptie naar gitaar en zang van een wat reggae-achtige Portugees stonden te luisteren, moesten we de hele ruimte ontruimen, om met 112 te kunnen communiceren. Een jonge Hollander meldde dat er op ruim een kilometer van de herberg een oude man ( onze leeftijd, ahum..) behoorlijk in de problemen was, hij kon bijna geen stap meer zetten. Zijn rug zat "op slot". Dit verhaal werd even later bevestigd door 2 jonge Italiaanse mannen. Actie dus. De Bomberos van 112 herhaalden alle vragen 2 keer, wilden de Hollander aan de telefoon, en kwamen toen met 2 auto's: een terreinwagen om de man uit t bos te vissen, en de ambulancia die hierachter op de parkeerplaats bleef wachten. Het liep allemaal goed af, de meneer kreeg een bed, en is vanochtend met zijn bezige Russische vrouwtje toch weer wandelend vertrokken. En de Italiaanse pelgrim die mee naarboven gegaan was om de plek terug te vinden, mocht als dank van ons 's avonds met zijn vriend in het hotel naar Duitsland/ Italië kijken, en zelf beneden weer stiekem de herberg in glippen.