De laatste hele werkdag hier, die begon met de 6 uur dienst en pelgrims die even buiten keken, en daarna besloten toch maar een poncho te kopen. Txirimiri dus, Baskische motregen . Wat overigens niet lang duurde, t klaarde snel. Tijdens de koffie op t terras van Sabina zaten we al weer in de zon. Grappige discussies soms, elk jaar constateer ik weer dat ik in een hele andere wereld ben opgegroeid als ik tussen al die katholieke vriendjes zit. Vanochtend ging het erover dat de andere Inge thuis 500 kleine kruisjes heeft, meegenomen van vakantiebestemmingen. Ze had er 5 op de meeneemtafel hier in de herberg neergelegd, die onmiddellijk verdwenen waren. Dus de volgende 495 komen eraan. Misschien moet ik maar eens een "katholiek dagboek" gaan bijhouden. Vanmiddag kwam Juan Carlos, de Prior binnen lopen, al dagen beloofde hij ons dat hij churros con chocolate voor ons zou maken. Om half acht in t klooster spraken we af.. Je maakt ze echt zelf, ja zei hij lachend. We haalden t maar net, t was druk, veel mensen met de bus uit Pamplona. Drukte, maar daarna de rust van die prachtige refter in t Monasterio waar t ronde tafeltje weer voor ons gedekt stond, en Rosa, de huishoudster ons verwelkomde. Die natuurlijk de churros en de chocolate gemaakt had.. Mooie dagen weer hier, soms ook pittig, zoals 2 dagen geleden toen ik om half 1 's nachts uit mijn bed gebeld werd door twee verregende fietsers, die pas om 6 uur 's avonds uit St Jean waren vertrokken. Er was ze gezegd dat ze t in 3 uur konden rijden .. Maar de Pirineos trilden van de donder-en bliksemslagen, het plenste.. Dus moest er in t donker een plekje tussen de slapende pelgrims gevonden worden. Morgen komen Gier en Mil met de kinderen. Ik verheug me erop ze hier rond te leiden. Daarna gaan we allemaal richting Xàbia, zwembad, zee, relajar.