Camino-Inge.reismee.nl

6 juni Madrid

En nu dus echt het laatste berichtje van mijn weblog. Ik ben dus niet alleen verslaafd geraakt aan de camino ( eerlijk gezegd betrap ik me op gedachten over een volgende keer), maar ook aan het schrijven van deze blog. Lopend langs een internetcafé in het drukke Madrid kreeg een niet te onderdrukken zin om een berichtje te schrijven. Het was heel goed om vanuit Santiago de trein te nemen, en niet het vliegtuig. Even wat rust in de trein om al die indrukken te verwerken. En toen dat heerlijke bad hier in het hotel gisteravond! Vandaag ging ik naar het Prado naar een prachtige tentoonstelling van Sorolla, meer dan 200 werken, waaronder het schilderij dat Wouter zo prachtig vond: zijn vrouw met hun pasgeboren kind. Sorolla heeft jaren vakantie gehouden in Javea, en daar vaak geschilderd. Weer zo´n puzzelstukje dat klopt. Morgenmiddag ga ik met de Talgo naar Valencia, en een kijken hoe mijn huis en tuin erbij liggen. Tot mails-bels of liever nog, ziens. Besos van een tevreden Santiago-gangster.

Reacties

Reacties

wilma

Hoi lieve Inge, Bijzonder om je puzzelstukjes van jullie leven op verschillende plekken tegen te komen en ze weer te beleven.Elk afscheid is de geboorte van een Herinnering.
Geniet bij thuiskomst van je rozen ze zullen je zeker toegeuren heet ze welkom. Lieve groet Wilma

marja h

lieve Inge heerlijk dat we met je mee mochten gaan en meebeleven. Ben momenteel na een ek frankrijk in Arleshei en ga vandaag wer terug naar frankrijk om nog wat te kamperen met mijn busje mits het mooi weer is anders ga ik binnen kot weer naar huis.

Jolande

Lieve Inge,
""Bienvenido a Casa!!"
en......... je bent zeer zeker niet de enige die moet afkikken van de reisverhalen, ik vond het enorm fijn om dit met je mee te mogen beleven.
hoop voor je op een goede thuiskomst.
het is een fantastische prestatie en ik hoop dat je nu de rust kunt vinden om al deze ervaringen een plekje te geven.
heel veel liefs van Jolande

Margarita

Ik heb vandaag ontwaken met een Spaans liedje in mijn hoofd, die sterk aan je maakte me denken, dus durf ik eindelijk op jouw mooie blog in mijn “gebroken” Nederlands te schrijven! Dit liedje is van Joan Manuel Serrat, maar de woorden zijn uit de Spaanse schrijver Antonio Machado:

Todo pasa y todo queda,
pero lo nuestro es pasar,
pasar haciendo caminos,
caminos sobre la mar.

Caminante, son tus huellas
el camino y nada más;
Caminante, no hay camino,
se hace camino al andar.
Al andar se hace el camino,
y al volver la vista atrás
se ve la senda que nunca
se ha de volver a pisar.
Caminante no hay camino
sino estelas en la mar.

Inge, dank je voor op mij in jouw weg te rekenen!

(Ik vond een vertaling in het Internet)

Alles gaat voorbij en alles blijft,
maar het is aan ons om te gaan,
verder gaan en wegen banen,
wegen over de zee.

Reiziger, de weg, dat zijn jouw sporen,
en niets anders.
Reiziger, er is geen weg,
de weg maak je zelf, door te gaan.
Door te gaan maak je de weg
en als je achterom kijkt,
zie je het pad dat je nooit
meer zult hoeven betreden.
Reiziger, er is geen weg
alleen een schuimspoor in de zee.

theo (België)

Beste Inge,

Ik heb met veel belangstelling uw veslag gelezen en genoten. Temeer daar ik vandaag begonnen ben met het op papier zetten van de route frances met alle dorpjes erin vernoemd en vele van uw passage dorpjes komen weer terug.

Veel geluk met uw familie in uw verdere leven.

groetjes

Theo

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!