Palas de Rei, 31 mei , de verjaardag van mijn dochter.....
Zondagmiddag, lekker gewandeld, al gegeten, cordero al horno met een glaasje wijn. In Haarlem verzamelen zich nu mijn kinderen en kleinkinderen, en dat voelt raar. Hier is het warm, staat naast me keihard de TV aan met tennis (Nadal), en stippel ik de laatste route´s uit. Morgen nog een échte route, dan nog twee kortere. Maar iedereen begint al een beetje treurig te worden en aan het 'gewone' leven te denken. Hoe, en wanneer ga ik terug. Bus of trein. Hoe laat wil ik in Santiago aan komen om niet te lang in de rij te staan voor m´n stempeltje (hét bewijs dat je het volbracht hebt). k Heb een beetje pijn onder m´n rechter voet, maar dat is wel te doen. Jullie horen van mij.
Reacties
Reacties
Ineens realiseer ik me dat door de streek waar jij nu wandelt, ik bijna 50 jaar geleden reed met m'n ouders, zusje,en broers met een caravan achter en een boot op de auto. De Spanjaarden wisten niet wat ze zagen....Alles was nog zo mooi en onbedorven toen.Waarschijnlijk zie jij 't ook nog zo als je loopt buiten de gebaande paden. Sterkte met de laatste loodjes, we zullen je verhalen heel erg missen!
Liefs Claus en Lietje
Lieve Inge,
als je dit leest zit je laatste echte route erop en volgen er nog twee kortere om je eindoel in Santiago te bereiken!!
Fantastisch! Hopelijk doet je rechtervoet het ook nog goed en ondervind je er niet te veel hinder van.
Ik hoop dat je kunt genieten van de laatste loodjes...
Het is hier echt zomer, we genieten van de Pinksterdagen in de tuin en Joëlle is hard aan het leren voor de laatste eindexamens, heerlijk met een uittrekselboek onder het zonnescherm in de achtertuin en mama die dan af en toe wat lekkers komt brengen, zoals ze zelf zegt: "er zijn ergere dingen"
nou lieve Inge "mucho éxito"
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}