Wat een heerlijke stralende dag vandaag, na dagen met een witte mist-deken . Wakker worden met de zon, en ook nog eens tot 7 uur mogen uitslapen. En iedereen die de berg afkomt kijkt een graadje vrolijker dan de afgelopen dagen. Gisteren hadden we een echt probleemgeval. Een spaanse, rondom de dertig, opgeschoren haren, die òveral tegenin ging. Ze weigerde haar wandelschoenen beneden te laten ( huisregel) , wilde geen formuliertje invullen, en toen ze dat wel moest doen, zei ze dat ze 5 jaar was, wilde niet betalen, maar wel slapen, wilde de deur uit toen die om 10 uur dicht ging (huisregel). Dat was òn-spaans, en voor kinderen. Dat al die regels niet van ons kwamen maar van t klooster interesseerde haar niet, wij waren niet gastvrij. Uiteindelijk ging ze naar bed, op de bovenste verdieping. 's Ochtends zat ze, mèt haar wandelschoenen aan op t bed, met een gezicht van: ik ga hier niet weg. Uiteindelijk heb ik gezegd: om 8 uur ben je deur uit, anders bel ik de Guardia... Èèn minuut voor 8 liep ze, ons allemaal uitdagend aankijkend, de deur uit. De Spanjaarden die hier vast werken zeiden , op elk 200 pelgrims heb je zo'n probleem geval.. Ook ik begin dat te herkennen, maar je vraagt je toch af, of je t goed gedaan hebt. Maar vandaag liep alles dus soepel, en na de middagdienst zaten Gerard, Piet en ik om 4 uur op het terrasje voor t hotel, met t uitzicht op de roset van de kerk ( zie Facebook), een heerlijk biertje te drinken...