De derde dag alweer, en t is werken werken en nog eens... Gisteren hadden we 225 pelgrims en moest de oude herberg weer open. Terwijl het onweerde, kletterde van de regen en er zelfs hagelstenen vielen, liepen we op en neer om mensen hun bed te wijzen, en hun fietsen naar de stalling te brengen. Gerard en ik haalden onze slaapzakken en een fles wijn voor de overnachting "aan de overkant". Toen opeens stond de Guardia Civil voor onze tafel. Er was een 112 melding geweest, er zou een jonge Duitser, die moeizaam loopt vanwege een handicap, niet uit de bergen gekomen zijn. Pelgrims die hem t laatst gezien hadden, moesten ondervraagd worden. Ik werd ingezet als tolk , en moest met een duitser alle bedden langs om te kijken of hij er echt niet was. Zelf ging de Guardia bij t hotel vragen. Niet gevonden dus, de bomberos ( brandweer) werden t bos ingestuurd, tegen tien uur 's avonds. Vanochtend om 7 .15 stonden ze wèèr voor onze neus. Ik moest een verklaring tekenen, en er was nog niemand gevonden... Vanochtend dook hij hier op, schreef zich in voor een bedje. Hij had bij iemand in een tentje overnacht, vanwege het noodweer.... Het schijnt nogal eens te gebeuren, mensen melden zich, Guardia, Bomberos en zelfs honden en helikopters worden ingezet. Want in de Pirineos kan t behoorlijk spoken. En dan duiken ze ergens gewoon weer op, zonder zich àf te melden bij 112. Vandaag een mild zonnetje, aangenaam windje, een beschaafd aantal pelgrims, en nu een lekker glas wijn. Morgen om 6 uur beginnen we weer.