Een muggenkoor zingt om onze hoofden, ter ere van Irma's verjaardag...
Gisteren liepen we een onbedaarlijk saaie route. Lange rechte stukken, met veel onregelmatige stenen, weinig natuurschoon en voor t eerst geen zon. Bij een rustpauze waren ze er opeens, de muggen!! We werden letterlijk besprongen, ze staken door alles heen. Het moet er niet uitgezien hebben, die twee vrouwen daar op de hoogvlakte, zwaaiend met armen en benen en hun stokken. Maar goed, gisteravond hebben we bij de Farmacia in Escatron een sterk middeltje gekocht, waardoor ze nu alleen nog maar kunnen zingen. Vandaag was overigens een prachtige tocht, veel omhoog en zwaar omlaag, met beeldschone uitzichten op de Ebro. Sastago, waar we nu met een kopje thee allebei verbeten op ons padje zitten te tikken, wordt aan twee kanten door de Ebro omgeven, en het water stroomt er ook onderdoor, al sinds eeuwen. Wat een land toch, mijn Spanje.... Als je zo wandelt, leer je veel, veel kijken en zo nu en dan eens wat vragen, aan een boertje of in een barretje. Besos.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}