Prendre ses cliques et ses claques...
Vanmiddag in de drukte aan de receptie leerde ik deze Franse uitdrukking, en t is dus iets wat we hier steeds zien gebeuren: je spullen bij elkaar schuiven en doorlopen. Marisol, de Spaanse waar ik al jaren mee samenwerk, en ik hebben t meteen op onze harde schijf opgeslagen. Marisol is erg ontvankelijk voor al die talen, ze moet natuurlijk ook wel, met elke dag zoveel nationaliteiten in huis. Ooit telde ik er 26 op één avond.Ook wij hebben haar wat leuke Nederlandse woordjes geleerd: tsjonge, jonge, lekker ding, en .. erg belangrijk hier: de overloop. Hier op deze historische plek, waaral sinds het jaar 1000 pelgrims ontvangen worden heet de winterherberg ook voor de Spanjaarden " de Overloop" . Niet alleen Marisol , maar ook haar veel jongere collega's Juanpé, en t lekkere ding Dani die haar afwisselen, roepen als de bedden hier vol zijn: Inge, DE OVERLOOP . Dat zijn dus twee kleine, scharrige zaaltjes in het Monasterio zelf, waar we heen gaan als het gebouw waar we nu werken,sinds 2010 in gebruik,vol is. Zelf sliep ik daar trouwens ook toen ik mijn Camino begon.En, t maakt ook niet uit, als pelgrim leer je met elk bed of matrasje blij te zijn. Gisteren hadden we trouwens een leuke pelgrim, een witte labrador, die in t fietsenhok mocht slapen toen zijn bazin het Pelgrimsmenu ging eten, en daar zonder protest bleef tot vanochtend de deur weer openging.
Reacties
Reacties
Heerlijk verhaal..Vooral omdat in Nederland zelfs alles wat niet Angelsaksische woordem doorspekt wordt, in onmin raakt! Maar ja, Brexit...
Wat een kleurrijk verhaal. Je maakt heel wat mee, zelfs een viervoeter als pelgrim.
Zijn dat natte kranten, die in de schoenen hebben gezeten. Regent het nog steeds? Hier overigens ook.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}